حسین و فاطمه

حسین جان اول از تو شروع میکنم میخوام از این روزهای تو بگم در نبود بابا. خب ما مجبور شدیم به خاطر اینکه بابا بهتر درس بخونه بیایم ایران البته یه علت مهمترش خود تو بودی که اونجا از تنهایی و بدون همباز ی بودن تقریبا داشتی به جنون میرسیدی  یعنی واقعا دچار یه مشکلات اخلاقی خاصی شده بودی خلاصه ما اومدیم و اولش که تازه چشمت به همه دلتنگیهات افتاده بود و دور و برت شلوغ خیلی خوب بود و تو اصلا یادی از بابا نمیکردی اما الان که نزدیک به دو ماهه گذشته و کم کم از اون شور اولیه فروکش کردی کم کم داره یادت میاد که بابا نیست وای کافیه یه صبح تا شب خونه باشیم تا تو شب شروع کنی به بهانه گیری  مامان چرا بابا نمیاد پس کی درسش تموم میشه خب زود بخو...

دوست دارم دو تا ورزش رو خوب یاد بگیره یکی تیراندازی یکی هم شنا چون روایت داریم که این دوتا ورزش رو به بچه هاتون یاد بدید   ...

اینجا تو مرکز شهر یه پارک جالبی هست که وسطش یه حوض کم عمق رو برای بازی بچه ها اختصاص دادند که از بچه چند ماهه میتونه تو اب اونجا به راحتی بازی کنه طرح جالبیه حسین بهش میگه آب کوچیکه. اینم عکس حسین تو آب کوچیکه     ...

البته این خرابکاری از قبل برنامه ریزی شده بود یه گلدون شکسته رو به جای اینکه بندازیم دور دادیم دست حسین تا با چکش خوردش کنه اولش خیلی آروم میزد ولی با انگیزه سازیهای ما چنان محکم کوبید که گلدونه صد تکه شد. کلی خوشش اومده بود و حال کرده بود ...