در نبود بابا....

خب فاطمه خانم حالا از شما بگم و این روزها الان یک سال و چهار ماهته. نمیدونم چقدر نبود بابا رو درک میکنی یا اصلا یادته یا نه ولی خوب میفهمم که نبود مرد رو درک میکنی هر وقت بابایی رو میبینی کلی بالا و پایین میپری و قایم میشی و یواشکی و زیر چشمی نگاش میکنی اون بنده خدا هم خیلی سعی میکنه که تو رو تحویل بگیره ولی معمولا کم هم رو میبینید و اونم خیلی بچه بازی بلد نیست اینجور موقع ها خیلی دلم برات میسوزه واقعا اشکم در میاد نمیدونم باید از چه راهی این کمبود رو برات جبران کنم 

واقعا حالا درک میکنم چرا اینقدر خدا به بچه یتیم سفارش کرده واقعا خیلی سخته ان شاالله که همیشه سایه پدر بالا سرتون باشه حتی از دور هم سایش رو میشه احساس کرد 

تازگی تو هم مثل حسین یه صبح تا شب تو خونه طاقت نمیاری و میری رو خط غر زدن البته غر و نقت کلا زیاد شده و می ترسم نکنه شخصیتت غر غرو و نق نقو بشه خدا رحم کنه