در احوالات فاطمه

نوبتی هم که باشه نوبت توئه فاطمه خانم  

چی بگم از اوضاع این روزهات که به شدت جیغ جیغو شدی یعنی خودت که تنهایی خیلی خانومی ولی وای به حالی که یه روز حسین خونه باشه یا بعداز ظهرها که اون از مدرسه میای تا شب دیگه صدای جیییغ شما گوش بنده رو که چه عرض کنم گوش فلک رو هم کر کرده 

شبها احساس میکنم مغزم مثل قلبم میزنه خب چه کارش میشه کرد گویا سلاح دختراست دیگه یا گریه می کنن یا جیغ می زنن امیدوارم این وضعیت زیاد ادامه نداشته باشه 

دیگه اینکه اگر روی پام نخوابونمت تا نصفه شب بیداری و هی منو بیدار میکنی که مامان دستشویی دارم ... مامان آب میخوام ..... مامان آم (غذا) میخوام خب بهتره رو پام بخوابونمت بعد بخوابم  ولی ماشالله به این زودی خوابت نمیبره تا پای مارو تو انگشت داغون نکنی خبری از خواب نیست تا بلاخره از رو میرم و همین طورنشسته میخوابم وقتی چشمات رو می بندی انگار تمام دنیا رو بهم دادن با دلهره میذارمت زمین که یه موقع بیدار نشی و بعدش میچسبم به متکا ...

خب این پستم که بیشتر شرح احوال خودم شد تا تو 

اما خداییش می دونم یه روزی به یاد تمام این روزها و شبها و خستگی ها خواهم افتاد و دلم برای این روزها تنگ خواهد شد که شیرینی این سختی ها رو فقط وقتی که تموم میشن میشه چشید