حسین و فاطمه

بعد از روزای شیرینی که با بابا داشتیم غصه جدایی کم کم داشت سایه مینداخت که خدا چتر حمایتش رو باز کرد و به طور ناباورانه ای قرار شد که خونوادگی بریم مالزی حالا نمیدونم خدا به شما دوتا و بیشتر فاطمه رحم کرد یا چیز دیگه خلاصه بنا شد که بریم مالزی و حسین رو تو کلاس اول ثبت نام کنیم چون مدیر مدرسه گفته بود که ۵سال ونیمه هم ثبت نام میکنن خلاصه راهی شدیم و اما غصه مامانی بنده خدا از دوری شما دو تا زیادتر شد چون این چند وقت که بدون بابا ایران بودید مامانی کلی به شما سر میزد و هواتونو داشت و کلی جای خالی بابا رو براتون پر میکرد و خب خودشم خیلی به شما عادت کرده بود خلاصه چاره ای نبود و ما با استخاره و استشاره راهی شدیم و اومدیم کشور غربت

داشتم به این فکر میکردم که چرا پشت هم خاطرات قشنگ شما رو اینجا ثبت نمیکنم دیدم همه زندگی ما شده خاطره که حتی ذهنم باسرعت عجیبش توانایی ثبتش رو نداره پس چطور من بتونم این همه خاطره از شما دو تا گل باغ زندگیم ثبت کنم شما دو تا گلی که هرکدومتون یه باغ پر از خاطره اید و این باغها وقتی با زندگی پر از جریان ما تلاقی میکنند خودش بهشتی میشه بینهایت که دیگه حتی اینترنتم نمیتونه اونو تو خودش ثبت کنه ایشالله که همیشه بینهایت باشید و در بینهایتها سیر کنید و به هیچ نهایتی تو زندگیتون راضی نباشید

بلاخره بابا از سفر برگشت یادمه که حسین برات روز شمار برگشت بابا رو کشیده بودم از ده روز قبل برات یه جدول کشیدم که توش روزای هفته بود و بهت گفته بودم که هرصبح که پا میشی یکی از روزهارو علامت بزن و تو از شب قبل علامت میزدی که زمان رودتر بگذره  چقدر دلم برات میسوخت بعدا پشیمون شدم که چرا اینقدر زود برات جدول کشیدم باید میذاشتم دم اومدن بابا اما شبی که فرداش بابا میرسید تو اصلا نمیخواستی بخوابی میگفتی مامان نخوابیدم تا بابا بیاد من بهت میگفتم آخه نخوابی بابا بیاد که اونوقت خوابت میاد و نمیتونی ببینیش اما تو تو کتت نمیرفت و نمیخواستی بخوابی !!!!!! خلاصه با کلی دردسر خوابوندمت بابا صبح زود اومد و تو هنوز خواب بودی وقتی اومدت سراغت و صدات کر...

اینم هنر دست گل پسرم یه مسجد ساخته البته حسین خیلی چیزای قشنگی با این لگو ها میسازه که اگه بتونم همشو میذارم رو وب ...

خب فاطمه خانم حالا از شما بگم و این روزها الان یک سال و چهار ماهته. نمیدونم چقدر نبود بابا رو درک میکنی یا اصلا یادته یا نه ولی خوب میفهمم که نبود مرد رو درک میکنی هر وقت بابایی رو میبینی کلی بالا و پایین میپری و قایم میشی و یواشکی و زیر چشمی نگاش میکنی اون بنده خدا هم خیلی سعی میکنه که تو رو تحویل بگیره ولی معمولا کم هم رو میبینید و اونم خیلی بچه بازی بلد نیست اینجور موقع ها خیلی دلم برات میسوزه واقعا اشکم در میاد نمیدونم باید از چه راهی این کمبود رو برات جبران کنم  واقعا حالا درک میکنم چرا اینقدر خدا به بچه یتیم سفارش کرده واقعا خیلی سخته ان شاالله که همیشه سایه پدر بالا سرتون باشه حتی از دور هم سایش رو میشه احساس کرد  تازگی...